“ÖNCE BİR BOŞLUK OLDU KALP GİDİNCE, AMA ŞİMDİ İYİ”

  “ÖNCE BİR BOŞLUK OLDU KALP GİDİNCE, AMA ŞİMDİ İYİ”

     “Kaç para ettiğimi biliyorum. Kaç kişi söyleyebilir bunu?”

Yazan: Lucy Kirkwood

Uyarlayan: Seçil Honeywill

Yöneten: Mehmet Ergen

Oyuncular: Esra Bezen Bilgin, Güliz Gençoğlu

Oyunları izlerken genelde soğukkanlı olmaya çalışırım. Eleştirinin de bu soğukkanlılıkla yapılması taraftarıyım, fakat bazı oyunlarda -belki Türkiye gerçekleri sebebiyle- “bile bile çaresizlik, göre göre susmak” insanı derin bir dehşete sürüklüyor. Bugüne kadar çok az oyunda bu kadar derinden etkilenmiştim.( Devlet Tiyatrolarında birkaç sezon önce sahnelenen ve huzurevlerinde yaşlılara nasıl bakıldığını anlatan King Kong’un Kızları ve Şehir Tiyatrolarında prömiyer yaptığı gibi kaldırılan Rosenbergler Ölmemeli bu oyunlara örnek olabilir) Oyundan bu kadar etkilenmeme sebep olarak hem bugüne kadar fazla işlenmemiş bir konuyu ele almasını hem de Esra Bezen Bilgin’in ve ona eşlik eden Güliz Gençoğlu’nun etkileyici performanslarını gösterebilirim. Aldıkları ödülleri kesinlikle hak ettiklerini düşünüyorum.

Oyun insan kaçakçılığını anlatıyor. Ülkelerinden Türkiye’ye para kazanma vaadiyle getirilip, burada pasaportları ellerinden alınıp fuhuşa zorlanan kadınların hikâyesiyle karşı karşıyayız. Metin her ne kadar Lucy Kirkwood’a ait olsa da Seçil Honeywill’in başarılı uyarlamasıyla Türkiye şartlarına “cuk oturuyor.”

Ben oyundan çıktığım zaman” peki, birey olarak ben bu durumla nasıl savaşabilirim” diye düşündüm ve çözümü burada sizlere duyurarak paylaşmakta buldum: İnsan ticaretine sessiz kalmayalım, “Alo 157 İnsan Ticareti ile Mücadele Hattı”’nı, eğer böyle bir duruma şahit olursak, arayıp insanlık görevimizi yerine getirelim.